Jaką tajemnice kryje klasztor na Jasnej Górze, że każdego dnia przybywają tam tysiące pielgrzymów z Polski i zagranicy?

Te tłumy pątników nawiedzają to miejsce, aby modlić się przed obrazem Matki Boskiej, sprowadzonym na Jasną Górę w 1384 r. przez Władysława Opolczyka. Legenda głosi, że obraz namalował św. Łukasz na desce pochodzącej ze stołu nazaretańskiego Świętej Rodziny. Częstochowską ikonę przywieziono do jasnogórskiego klasztoru z Rusi.

Obraz Matki Boskiej Częstochowskiej zawsze otaczano ogromnym kultem. Czcili go królowie, rycerstwo a także polski lud. Także obecnie chętnie z ufnością i nadzieją zawierzamy swoje troski i kłopoty Częstochowskiej Pani.

Jak co roku,we wrześniowy dzień parafianie z Raciborowic wyruszyli na Jasną Górę, pod przewodnictwem duchowym ks. Kanonika Wiesława Cholewy.

W Częstochowie wszyscy uczestniczyliśmy we Mszy Św., a potem każdy miał czas wolny na indywidualną modlitwę, na chwilę zadumy na jasnogórskich wałach, na sakrament pokuty.

Wielu zamawiało msze dziękczynne, za łaski które za wstawiennictwem Maryi uzyskali lub za dusze swoich zmarłych rodziców, znajomych, przyjaciół.

Niestety czas płynął bardzo szybko, za szybko, i już trzeba było wyruszać w dalszą podróż, której celem był Miechów. Przy okazji pielgrzymowania do Częstochowy nawiedzamy jakieś inne znane miejsce. w tym roku wybraliśmy Miechów, leżący 40 km od Krakowa, niektórzy wiele razy byli w tym miejscu, ale nie znali jego historii. Tymczasem początki sanktuarium w Miechowie sięgają XII wieku. w 1156 Jaksa herbu Gryf, szczęśliwie wrócił z wyprawy krzyżowej do Ziemi Świętej i wypełniając poczynione śluby, postanowił w swojej rodzinnej wsi zbudować kościół. Sprowadził także Braci Krzyżowych Pańskiego Grobu Jerozolimskiego, był to zakon założony w 1099 r., jego głównym zadaniem była obrona Świętego Grobu w Jerozolimie. Jaksa sprowadził bożogrobców do Miechowa w 1163 r.

W tym czasie zbudowano pierwszy niewielki kościół pod wezwaniem Katarzyny Aleksandryjskiej. Po zajęciu Jerozolimy przez niewiernych,Miechów stał się głównym miejscem kultu Bożego Grobu dla całej Europy. Obecny kościół zbudowano w latach 1233-1293 a przebudowywano w 1394-1410. w Wielkanocny poniedziałek 1745 r. wielki pożar strawił kościół, klasztor i miasto Miechów. Mimo trudnej sytuacji materialnej przystąpiono do odbudowy, która zakończyła 15 VII 1802 r. konsekracją odbudowanego kościoła, dokonaną przez generała Miechowitów. Dzisiejszy kościół Bożogrobców z Miechowa to trójnawowa bazylika z charakterystycznym dla późnego baroku wnętrzem. Na szczególną uwagę zasługuje ołtarz główny utrzymany w stylu rokokowo-klasycystycznym, składający się z trzech części. w nawie południowej znajduje się ołtarz Matki Boskiej a w północnej ołtarz Świętego Krzyża, obok ołtarz św. Józefa, św. Anny, św. Piotra i Pawła. Całość ozdabiają liczne rzeźby, figury,portale wszystko pięknie odnowione. Nawa główna kościoła ma 50 m, a szerokość mierzona pomiędzy ścianą północną a południową wynosi 25 m.

Ważnym dla świątyni miechowskiej był dzień 10 IV 1996 r., w którym Ojciec Święty Jan Paweł II podniósł ten zabytek i miejsce kultu Bożego Grobu do rangi Bazyliki Mniejszej.

Do zachodniej ściany kościoła przylega budynek klasztoru, którego najniższa kondygnacja to utrzymane w stylu gotycko-renesansowym krużganki. w wirydarzu bezpośrednio przylegającym do wschodniego krużganka jest kaplica Grobu Chrystusa. Budowa kaplicy Bożego Grobu była charakterystycznym elementem kościołów budowanych przez Bożogrobców. Ten w Miechowie jest zbudowany na ziemi przywiezionej z Jerozolimy, a w zachodnią ścianę jest wmurowany kamień z Grobu Chrystusa z Ziemi Świętej.

Po kasacie w 1819 r. zakonu bożogrobców, budynki klasztorne uległy zniszczeniu, dawną świetność przywrócił im przeprowadzony w ostatnich latach remont generalny.

Na odnowionych krużgankach ks. Kanonik poprowadził Drogę Krzyżową z pełnymi refleksji, zmuszającymi do zadumy rozważaniami.

 

Dziękując za udział w tegorocznej pielgrzymce, już dziś zapraszamy do spotkania u stóp jasnogórskiego obrazu za rok, podczas kolejnego parafialnego wyjazdu.

Dziękuję wszystkim, a szczególnie ks. Kanonikowi za stworzenie wspaniałej atmosfery, która przyczyniła się do pogłębienia naszych duchowych i religijnych przeżyć.

Do zobaczenia na pielgrzymim szlaku, wiodącym przez Sanktuaria Maryjne Europy:

Fatimę, Lourdes a także Santiago De Compostella i wiele innych miejsc charakterystycznych dla wielowiekowej historii i kultury Europy.